Tijd voor een goed gesprek

Met Kaspers neus
"Ik vind het rechteroor een eikel"

ZWOLLE, 7 maart 2003 - De neus van Kasper Weigand heeft een hard standpunt ingenomen inzake het rechteroor. De strubbelingen, die al een tijdje spelen in Kaspers gezicht lopen op tot een climax.
De neus geniet zichtbaar van de rook die hij uitwasemt. Ontspannen als altijd vertelt hij over zijn relatie tot Kasper. "Ik denk dat Kasper best wel een beetje trots op mij is. Ik kan mij voorstellen dat er mensen zijn bij wie ik had misstaan, en zich voor mij zouden schamen. Ik ben namelijk best pontificaal aanwezig. Mij kun je niet over het hoofd zien." Dat, het moet gezegd, is zonder enige twijfel waar. Als meest karakteristieke gezichtsfacet heeft hij dan ook een zware taak te vervullen. Zelf doet hij er nogal nonchalant over. "Tja, ach. Ik zit daar niet zo mee. Bang voor plastische chirurgie ben ik niet hoor."
Maar hoge bomenvangen veel spreekwoordelijke wind. Hoewel het rechteroor nog wel eens dwarsligt zijn de diplomatieke betrekkingen met de andere gezichtsonderdelen nog altijd goed. “Ik heb een hele goede relatie met de ogen. Die bemiddelen nog wel eens tussen mij en het oor.” Dit is dan ook nogal eens nodig. Het oor, als enfent terrible wil – volgens de neus - meer aandacht. “Hij is heel irritant. Dan gaat hij mij uitschelden. En zeggen dat Kasper meer van hem houdt dan van mij. Ik weet wel beter, maar wordt er wel chagrijnig van. Wat ik van het rechteroor vind? Ik vind het een eikel.”
Volgende week: de pink van Kasper.