Wie maakte mijn gedichtje af?

ZWOLLE, 6/7 maart 2003 - Soms beuk ik in een creatieve uitbraak een wanstaltig slecht gedichtje in elkaar. En soms kom ik er niet helemaal uit en ga ik mij bezinnen. Maar wat schertste mijn verbazing toen ik het ding vandaag weer opende?
Iemand had het gedichtje voor mij afgemaakt. Wat ik had:

Het leven is een draak van een toneelstuk
Het leven is een draak van een gedicht
Het leven is een draak die ons vervuld van angst en beven
Al die passie, hartstocht, liefde en geluk

Het leven is een draak van een architect
Het leven is een draak van een gebouw
Het leven is een draak die wat lol wil beleven
Al die emotie die zich bemoeit met het intellect

Het leven is een draak van een reclamespot
Het leven is een draak van een vriendin
Het leven is een draak met een hoop nichten en wat neven

En dan wat erbij kwam:

En hier en daar ook af en toe een pot

Het leven is ondraaglijk van lichtheid
Het leven is dus ook onmetelijk zwaar
Het leven lijkt iets op een steelpan,
Je kunt er nooit genoeg in kwijt

Het leven is dodelijk van eenvoud
Het leven is net sesamstraat
Het leven heeft zijn Berts en Ernies
En vroeg of laat zijn we allemaal koud

Het leven daar moet je maar gewoon doen
Het leven daar moet je niet te veel over lullen
Het eind is toch weer het beginpunt
Het eeuwig nu is voorloper op de toekomst en de nakomer van toen

De schrijver is bij deze uitgenodigd zichzelf bekend te maken om een knuffel in ontvangst te nemen.