drs. D

Zoals het hoort

Het nieuwe boek van drs. P
- toenemend feestgedruis geheten -
inspireerde mij tot wat dichterlijk keten
(maar dat viel verdomd niet mee)

Zo treft u onder deze introductie
een tweetal vrolijke sonnetten
en die behoeven enige deductie
(laat u dat echter niet beletten)

Het is zo, dat een correct sonnet
bestaat uit 2 kwatrijnen
doorgaans in abba - luister naar mijn onderricht!

om te besluiten met een sextet
waarin, beschouwelijk de uitlegede lijnen
kort en bondig worden toegelicht

ABAB

Het probleem met een sonnet
Zit hem wat mij betreft toch in de vorm
Qua Rijmschema gaat het nét
(met abab; abba is eigenlijk de norm)

Toch dat kleine beetje valse spel
Daar let toch niemand op?
Alhoewel, een kniesoor wel
(die geeft mij dan op mijn kop)

Toch doet mij dat echt niet zo veel
Bovendien, men ziet het zelden
Dus zoveel schade heb ik het sonnet nu ook niet aangericht.

Dat abab-probleem vliegt mij niet zo naar de keel
Maar mag ik even melden
Dat dit vervloekte metrum mij niet ligt?

ABBA

Normaal gesproken zou ik weigeren
In dit metrum te gaan rijmen
En zo mijn taal op klank te lijmen
Neen, van ABBA ga ik steigeren

Toch kan ik er nu niet onderuit
Dit is immers een sonnet
En daarin – o wat een pret -
Rijmt men op ABBA honderduit

Overigens, de reden dat ik ABBA haat
Heeft met rijmen niets te maken
Maar bijvoorbeeld wel met Waterloo

Dat nummer heeft zo’n achterlijke maat
En ook de melodie die valt te laken
Net zoals in I do, I do, I do, I do, I do

(NB: Overigens kan dit sonnet ook gemaakt worden met in plaats van Waterloo en I do, I do, I do, I do, I do met bijvoorbeeld Honey Honey en Money money money enfin, mogelijkheden te over. Overigens, wanneer u de Zweedse versie van Waterloo gebruikt (spreek uit: Weuterleu) neem dan in acht dat de rijmklank ‘oe’ vervalt. Gebruik in dat geval niet de single I do, I do, I do, I do, I do om op te rijmen, maar liever de single ‘En hälsning till våra parkarrangörer’ en verhaspel de laatste rer een luttel.)