De sluwe primaat

In de Intermediair van afgelopen week stond een mooi verhaal over de code Tabaksblat. Geestig aan dit verhaal was niet zozeer de strekking (de code kan de old boys eigenlijk niets schelen) maar waren de kadertjes waaruit bleek dat Morris zelf degene was die het meeste verdiende van alle commissarissen. Dat dit komt door de beloning van een slordige 280.000 euro die Tabaksblat verdiend bij Reed Elsevier (die volgens het verhaal het Angelsaksische model hanteren waardoor de functie die Neelie Kroes (een van de weinige vrouwelijke old boys) naar eigen zeggen niet voor het geld, maar voor de lol uitoefent). Overigens mogen de lonen voor topcommissarissen volgens Morris best nog omhoog. Het is tenslotte niet zo maar een bijbaantje: het is een vak!

Hoe groot is het contrast in het interview met de boeddhistische filantropische multimiljonair Jacob Gelt Dekker (toevallig, die tweede naam?) die over de graaicultuur aan de top zegt: “Ik neem het die topmannen zeer kwalijk. Hun huis, de borsten van hun vrouw, de boot: het moet almaar groter. Ik heb minachting voor mensen die zonodig overdreven moeten consumeren.”

Volgens het redactioneeltje dat het artikel in de beginpagina’s van Intermediair begeleidt krijg je, als je met pinda’s betaald, apen voor de functie. Dit zou wel eens op meer vlakken waar kunnen zijn dan de uitspraak doet vermoeden, want de Volkskrant van afgelopen zaterdag berichtte in het speciale zomerkatern Intermezzo, op de wetenschapspagina’s over een onderzoek naar het hersenschors onder primaten. Blijkens dit onderzoek zijn sociale ontwikkelingen de motor achter de groei in hersenschors. Sluwe apen, die bijvoorbeeld desinteresse tonen voor een lekker hapje zodat het niet gestolen wordt, krijgen na tien miljoen jaar een commissariaat bij Reed Elsevier.