Na het belachelijke gedicht voor Wander (die bij nadere bestudering nog enige (ahem) verbetering behoeft) nu een wat serieuzere poging tot een geëngageerd sonnet. Het gaat over de Miljonairs fair (assonantie sucks!), alwaar de rijken, en de 'levensgenieters' zich kunnen baden in champagne, en reepaté of hun buikjes kunnen smeren. Héérlijk! En om hun geweten af te kopen heeft de organisatie Orange babies ('vorig jaar haalden 20 000 euro op in drie dagen!!') gevraagd flink om donaties te bedelen, zodat het publiek zich niet al te schuldig voelt wanneer zij een 'middenklasse horloge van vierduizend euro' kopen. Ik wens elke bezoeker van de Miljonairs Fair (assonantie sucks!), die er heen gaat om eens lekker van het leven te genieten met dure cognac en havana's van harte een dodelijk hartabces en een prettige kerst!