Errare humanum est

Back with a new batch!

10/12/2004

Niets


Vanwege zijn huichelachtige karakter werd Johnny Coyote gemeden als de pest, wat waarschijnlijk de reden was dat hij ergens in de Amerikaanse Midwest in een trailer woonde, die op sombere, boomloze, prairie geparkeerd stond. Johnny Coyote vermaakte zich de hele dag met het absolute niets, en zo trof ik hem dan ook aan.
,,Wat doe je Johnny?" vroeg ik.
,,Niets", zei Johnny.
,,En straks dan?" vroeg ik.
,,Niets."
,,Morgen?"
,,Niets."

Het was waar wat Johnny Coyote zei. Hij deed inderdaad helemaal niets. Als er een typering was, voor het leven dat Johnny Coyote leidde, dan was ‘lamzak’ nog te veel eer. Geld had Johnny niet nodig – hij ging toch nooit iets kopen. Daarom hoefde hij niet te werken, en had hij zoveel tijd om niets te doen.
Toen ik hem confronteerde met de contradictie in ‘niets doen’ haalde Johnny zijn schouders op. ,,Doet me niets", zei hij. Toch fascineerde mij deze figuur, die van niets doen zijn levensonderhoud had gemaakt, mateloos. Ik probeerde hem te vangen in woorden: ,,Hee Johnny", zei ik dan. ,,Als je leeft, dan doe je wel iets, namelijk leven." ,,Zal wel", mompelde Johnny wel. ,,Of als je ‘zal wel’ zegt…" vervolgde ik. Het maakte Johnny allemaal niets uit, zei hij dan en liet het verder liggen zoals het lag. Of Johnny nu wel iets deed of niet, dat maakte niet uit: Johnny deed toch niets, ook al was niets wel degelijk iets, namelijk het ontbreken van iets, wat een paradox is.

,,Het absolute niets", zei Johnny op een dag, toen ik me er maar bij neer had gelegd dat Johnny helemaal niets deed, ,,dat is eigenlijk gewoon fantastisch." Ik had besloten, dat als ik Johnny Coyote niet kon verslaan, dat ik dan eens een tijdje met hem mee zou doen. Zodoende deed ik dus mee, met nietsdoen.
,,Kijk nu hoe dicht we bij de bron zijn man", vervolgde Coyote. ,,De oerknal. Daar was ook niets weet je." Ik wist helemaal niets.

,,Ja de oerknal. Uit niets ontstond in eens alles man." Ik deed nog steeds niet. ,,En ik wacht totdat ik in alles verander weet je", zei Johnny.

Een andere dag dat Johnny en ik niets deden zei Coyote in eens: ,,Weetje man, niets duurt eeuwig voort weetje." Ik deed helemaal niets. Elk ogenblik leek inderdaad een eeuwigheid te duren. ,,Maar uit het niets is wel alles ontstaan. Dus ook de eeuwigheid weet je. Maar niets duurt zelf eeuwig man." Ik begreep er niets van.

Weer een andere dag zei Coyote dat het al niets voorstelde. ,,Want niets kan nooit iets voorstellen, maar iets kan wel niets voorstellen."

Weer een andere dag zei Johnny dat hij niet meer wachtte totdat hij in alles zou veranderen, want dat kon niet. Hij deed immers niets.

Weer een andere dag zei Johnny Coyote niets.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage